CONSENTIR verb conjugation / conjugación del verbo

consentir

to consent to; to allow, permit; to tolerate, put up with; to ad

consiento, consientes, consiente, consentimos, consentís, consienten
Subjuntivo: consienta, consientas, consienta, consintamos, consintáis, consientan

CONSENTIR - Indicativo

Presente

  • consiento
  • consientes
  • consiente
  • consentimos
  • consentís
  • consienten

Futuro

  • consentiré
  • consentirás
  • consentirá
  • consentiremos
  • consentiréis
  • consentirán

Imperfecto

  • consentía
  • consentías
  • consentía
  • consentíamos
  • consentíais
  • consentían

Pretérito

  • consentí
  • consentiste
  • consintió
  • consentimos
  • consentisteis
  • consintieron

Condicional

  • consentiría
  • consentirías
  • consentiría
  • consentiríamos
  • consentiríais
  • consentirían

Presente perfecto

  • he consentido
  • has consentido
  • ha consentido
  • hemos consentido
  • habéis consentido
  • han consentido

Futuro perfecto

  • habré consentido
  • habrás consentido
  • habrá consentido
  • habremos consentido
  • habréis consentido
  • habrán consentido

Pluscuamperfecto

  • había consentido
  • habías consentido
  • había consentido
  • habíamos consentido
  • habíais consentido
  • habían consentido

Pretérito anterior

  • hube consentido
  • hubiste consentido
  • hubo consentido
  • hubimos consentido
  • hubisteis consentido
  • hubieron consentido

Condicional perfecto

  • habría consentido
  • habrías consentido
  • habría consentido
  • habríamos consentido
  • habríais consentido
  • habrían consentido

CONSENTIR - Subjuntivo

Presente

  • consienta
  • consientas
  • consienta
  • consintamos
  • consintáis
  • consientan

Imperfecto

  • consintiera
  • consintieras
  • consintiera
  • consintiéramos
  • consintierais
  • consintieran

Futuro

  • consintiere
  • consintieres
  • consintiere
  • consintiéremos
  • consintiereis
  • consintieren

Presente perfecto

  • haya consentido
  • hayas consentido
  • haya consentido
  • hayamos consentido
  • hayáis consentido
  • hayan consentido

Futuro perfecto

  • hubiere consentido
  • hubieres consentido
  • hubiere consentido
  • hubiéremos consentido
  • hubiereis consentido
  • hubieren consentido

Pluscuamperfecto

  • hubiera consentido
  • hubieras consentido
  • hubiera consentido
  • hubiéramos consentido
  • hubierais consentido
  • hubieran consentido

Imperativo afirmativo/negativo

Presente

  • ---
  • consiente
  • consentid
  • ---
  • consienta
  • consientan

Presente

  • ---
  • no consientas
  • no consintáis
  • ---
  • no consienta
  • no consientan

CONSENTIR - example of use / ejemplo de uso

Y los sacerdotes consintieron en no tomar más dinero del pueblo, ni tener el cargo de reparar las grietas del templo. 2 Reyes 12:8

Hijo mío, si los pecadores te quisieren engañar, No consientas. Proverbios 1:10

La vara y la corrección dan sabiduría; Mas el muchacho consentido avergonzará a su madre. Proverbios 29:15

Mas con esta condición consentirán estos hombres en habitar con nosotros, para que seamos un pueblo: que se circuncide todo varón entre nosotros, así como ellos son circuncidados. Génesis 34:22

Y si una mujer tiene marido que no sea creyente, y él consiente en vivir con ella, no lo abandone. 1 Corintios 7:13

Si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, Y no consintieres que more en tu casa la injusticia, Job 11:14

No consintió que nadie los agraviase, Y por causa de ellos castigó a los reyes. Salmos 105:14

Bookmark: https://edgering.org/s/consentir

verbconsentir viewed 1137

Flag Counter
OBRIK / on-line image change & resize
POČTÁŘ / kids math trainee

MADE BY EDGERING on-line applications
& WWW pages
(©) 2024

Icons made by Gregor Cresnar from www.flaticon.com